SEVGİLERİ YARINLARA BIRAKTINIZ...
Sabahattin Ali "Kırlangıç" adlı öyküsünde bir bahar günü söğüt dalına konan iki kırlangıcın birbirlerine duyduğu derin sevgiyi anlatır. Bu kırlangıçlar birbirlerine uzun zaman açılamazlar.
Ve bir gün, birbirlerine açılmaya karar verirler. Ancak kırlangıç dilinde söylerlerse diğerleri gibi olacaklarından korkarlar. Duygularını başka yollarla belli etmeyi denerler olmaz. En sonunda diğerleri gibi birbirlerine söylemeye karar verirler ancak bir türlü engeller buna müsaade etmez. Gel zaman git zaman sonbahar gelir. Göç vaktidir. Artık çok geçtir. Birbirlerini görmemek üzere ayrılırlar.
"Ayrıldılar... Ve bir daha birbirlerini görmediler. Fakat ikisi de küçük derenin kenarındaki söğüdü ve orada geçirdikleri güzel ilkbaharı ve yazı unutmadılar. Ve ikisi de böyle bir yaz geçirmemiş olan diğer kırlangıçlara tepeden baktılar... (Çünkü azlıkta kalanlar çok olanlara hep tepeden bakarlar.)"(Sabahattin Ali, 2012)
Ezgi Yaz
Uzm. Klinik Psikolog
Psikolojik Danışman
