16 Eylül 2016 Cuma


         
                                                



KİTAP KURDU OLMAK

         En sevdiğim kitapların arasına okurken altını çizdiğim satırlardan tutun da aldığım notlara, minik çikolata ambalajlarına, o anki duygularıma dair bir iki cümleye, değişik tasarımlarda ayraçlara varıncaya değin gelecekteki kendime sürprizler hazırlar ve saklarım. Aradan zaman geçtikçe de hangi kitabımın arasında neler olduğunu ve o kitabı okuduğumdaki duygularımı, düşüncelerimi, halimi unuturum...
        
        Bazen toz almak için bazen de içsel bir yolculuğa çıkmak için elim kütüphaneme gider ve içlerinden göz kırpan bir kitabımın yolculuk daveti olan selâmını alır, onunla beraber âdeta sihirli bir halı ile varlığımın peri masalını anımsatan gizemli derin diyarlarına uçarım... Her uçuşumda karşılaştığım sürprizler ile kendime ve yaşamıma dair bilgeliklerle kuşanarak ruhsal gelişme sürecimde bir önceki halimden daha da olgunlaşırım...
       
       Yine böyle zamanlardan birinde hiç ummadığım bir bilgelikle kuşandım. Ne diyeyim, bu kadarını hiç mi hiç beklemiyordum... En sevdiğim kitabımın içinde zamana yenik düşüp kuruyan karanfillerimle, elma içindeki kız ile kitap kurdu tasviri olan en sevdiğim ayracımla bambaşka manzaralarda seyrederken, capcanlı kımıl kımıl kurtçuklarla karşı karşıya kaldım... Bir sürü kitap kurdu... Ah dedim içimden bir de böbürleniyordum, kitap kurduyum diye... Büyük konuşmuşum meğer... Bundan böyle kitap kurdu demeyeceğim kendime, asılları varken kitaplarımın içinde, suret olamam ki ne haddime...

                                                                                    Ezgi Yaz
                                                                        Uzman Klinik Psikolog
                                                                          Psikolojik Danışman                                                               

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder