22 Mart 2016 Salı



       Müzik aleti (ensturman), anadır, babadır, candır, kardeştir, sevgilidir, dosttur... Aşk ile meşk edilirken gönül gözünü yaşama açar... Varlığı bile adeta çalanın ruhuna terapötik kollarıyla sarılır... Rahmetle andığımız Ozanımız Aşık Veysel'in yaşayıp dile döktüğü gibi...
                                                               
                                                              Ezgi Yaz
                                                                   
                                                        Uzm. Klinik Psikolog
                                                       Psikolojik Danışman

SAZIMA
Ben gidersem sazım sen kal dünyada 

Gizli sırlarımı aşikar etme 

Lâl olsun dillerin söyleme yalan 

Garip bülbül gibi ah u zar etme



Gizli dertlerimi sana anlattım 

Çalıştım sesimi sesine kattım 

Bebe gibi kollarımda yaylattım 

Hayali hatır et beni unutma



Bahçede dut iken bilmezdin sazı 
Bülbül konar mıydı dalına bazı 
Hangi kuştan aldın sen bu avazı 
Söyle doğrusunu gel inkar etme

Benim her derdime sen ortak oldun 
Ağlarsam ağladın gülersem güldün 
Sazım bu sesleri turnadan mı aldın 
Pençe vurup sarı teli sızlatma

Ay geçer yıl geçer uzarsa ara
Giyin kara libas yaslan duvara
Yanından göğsünden açılır yara
Yâr gelmezse yaraların elletme

Sen petek misali Veysel'de arı
İnleşir beraber yapardık balı
Ben bir insanoğlu sen bir dut dalı
Ben babamı sen ustanı unutma

Aşık Veysel ŞATIROĞLU

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder